sábado, 3 de marzo de 2007

Mi caaasa, teléeefono



Serra 13, Sada. A Coruña. Galicia.

Aquí he nacido y crecido yo, en esta linda casita amarilla de ventanas de aluminio marrón y patio andaluz. Con unos 100 años a sus espaldas y bastantes obras, sigue manteniéndose en pie a pesar de que mi padre piensa que en cualquier momento caerá rendida bajo la acción de las termitas...
Con sus acacias (arrugadas por los años), palmeras y demás árboles y plantas... No le falta nada, por lo menos para mi. Sus largos pasillos (siguiendo la estructura que tienen las casas antiguas), tres pisos y un patio. Conserva los resquicios de lo que fueron las cuadras das vaquiñas(ahora habilitadas para "bodega" de vino y cuchitril de herramientas de mi padre).

Aquí he dado mis primeros pasos. He llorado, reído, amado, charlado... He practicado el baile de las Spice Girls horas y horas en el fallado (¿cuantas horas habré pasado en el fallado, escuchando música, leyendo o estudiado?), tenido largas sesiones de cine y sobremesas familiares los domingos y sábados. Cada rincón de mi casiña es una parte de mi existencia y por eso, hoy, aunque sea un ser inerte, le dedico este comentario en el Universo-Bridget-Andre.

3 comentarios:

Laura dijo...

Parece atractiva. A ver cando me invitas a pasar uns días logo, je,je.

Anónimo dijo...

eu xa estiven nese teu nidito de amor?? non estiveramos no teu cumple??? ou era o de Alex??
vaia memoria de peixe que che teño...
enfin...

bikos bikos

Chicapotingues dijo...

Jejeje. Gracias por vuestros comentarios. Anxo, estuviste cinco minutos en mi casa, que te presenté a mi padre y a mi madre, justo el día que fuimos al cumple de Alex en su casa. Un besazo para los dos!!