Y todo, dio lugar a una conclusión obvia: Nosotros, al igual que Amy, necesitamos una rehabilitación. De muchas cosas. Pero no lo conseguirán. Seguiremos en Brighton y Cardiff. Seguiremos enamorados, seguiremos teniendo que quedar con desconocidos por "motivos telefónicos". Seguiremos llorando por cosas incontrolables. Seguiremos corriendo el riesgo de acabar con grapas en zonas de nuestro cuerpo. Seguiremos sacándonos fotos en respuesta a la falta de espejos. Y visitando otras Quintas Dimensiones... y comiendo habas en puré. Por que esto no es cuestión de etapas. Es cuestión de un verbo: extrañar. Al igual que esas extrañas prendas que invadían el patio andaluz de nuestra casa (con el toque a humedal) y de todas las cosas extrañas que viviamos esos días, vinculadas por supuesto, al surrealismo.
Yo extrañaré al culito que las lucía cuando alce el vuelo hacia Inglaterra. Eso ya no tiene solución.
Pero siempre quedarán esos momentos. Así que no me voy a rehabilitar.
Quedará su olor.
7 comentarios:
...todos estamos locos, la locura nos invade de vez en cuando y no lo podemos evitar, y tampoco queremos, porque eso nos hace ser lo que somos.
No necesitamos ninguna rehabilitacion, necesitamos abrir la ventana y respirar.... y volar...
Necesitamos saber todos los dias que estamos vivos, y por supuesto, que estamos locos.
joooooo
Yo tb quiero!!!
joooooo
Yo tb quiero!!!
Andre flipo!!! eres muy buena, ahora entendo que o meu non era ser periodista, eu nunca podería escribir cousas como as q ti escribes, nin chegar á xente como ti chegas!
eres genial!!!
te quiero.
Eseñame más de todo...
la piel se vuelve como el culo de una gallina...la humedad invade las rayas del tendal...y mi corazón palpita acelerado con cada palabra que leo!
mi olor persiste
yo aun recorreré mucho por aqui
brighton cardiff, que mas dá!!!
la amistad, cuando es amistad...sabes donde se guarda?
pos ahi te guarda el sin culito con calzoncillos coloridos!
coloridos como tu y como yo! que para algo...como le dijiste a tu mami SOMOS IJUALIÑOS(en unhas cousas mais que outras)
AHHHHHHHH QEU VIVA EL KAASUTRA Y PISTA
MUAK
TK
habló un hippie en toda regla!
bikos andre y vane. gracias por todo
dios! se algún día che pasa algo nas mans pídome poder escribir o que me dicte a voz da túa conciencia...
Publicar un comentario